Monday, September 18, 2006

พ่อแม่แก่เฒ่า


พ่อแม่ก็แก่เฒ่า....................จำจากเจ้าไม่อยู่นาน

จะพบจะพ้องพาน.................เพียงเสี้ยววารของคืนวัน

ใจจริงไม่อยากจาก...............เพราะยังอยากเห็นลูกหลาน

แต่ชีพมิทนนาน....................ย่อมร้าวรานสลายไป

ขอเถิดถ้าสงสาร...................อย่ากล่าวขานให้ช้ำใจ

คนแก่ชะแรวัย......................คิดเผลอไผลเป็นแน่นอน

ไม่รักก็ไม่ว่า.........................เพียงเมตตาช่วยอาทร

ให้กินและให้นอน..................คลายทุกข์ผ่อนพอสุขใจ

เมื่อยามเจ้าโกรธขึ้ง................ให้นึกถึงเมื่อเยาว์วัย

ร้องไห้ยามป่วยไข้.................ได้ใครเล่าเฝ้าปลอบโยน

เฝ้าเลี้ยงจนโตใหญ่.................แม้เหนื่อยกายก็ยอมทน

หวังเพียงจะได้ผล...................เติบโตจนสง่างาม

ขอโทษถ้าทำผิด....................ขอให้คิดทุกทุกยาม

ใจแท้มีแต่ความ.....................หวังติดตามช่วยอวยชัย

ต้นไม้ที่ใกล้ฝั่ง.......................มีหรือหวังอยู่นานได้

วันหนึ่งคงล้มไป......................ทิ้งฝั่งไว้ให้วังเวง

0 Comments:

Post a Comment

<< Home